Karol Miarka urodził się 22 października 1825 r. w Pielgrzymowicach (na ziemi Pszczyńskiej), w rodzinie nauczycielskiej. Po ukończeniu szkoły elementarnej i niższej w Pszczynie, przy pomocy wuja księdza Borówki zastał przyjęty do gimnazjum w Gliwicach. Następnie uczęszczał do seminarium nauczycielskiego w Głogówku.
W latach szkolnych został zgermanizowany. Pracował jako nauczyciel Lędzinach, Urbanowicach i Piotrowicach. Po śmierci swego ojca w 1850r. objął posadę nauczyciela w rodzinnej wsi. Ksiądz Bogedain uświadomił mu jego polskość. W roku 1860 umiał już dokładnie mówić po polsku. Po tym wydarzeniu zmienił swoją postawę.
Zobowiązał się do obrony ludu Śląskiego przed germanizacją.
Jednym z pierwszych jego dzieł napisanych po polsku była „Górka Klemensowa„. Zaraz potem wydał broszurkę „Głos wołającego na puszczy górnośląskiej” ,w której ukazywał krzywdy jakich doznaje lud śląski. Nawoływał w niej aby Ślązacy zaczęli czytać. Następnie w 1861r. nawiązał kontakt z redaktorem naczelnym „Gwiazdki Cieszyńskiej” Pawłem Stalmachem.
W roku 1868 rozpoczął pracę jako redaktor „Zwiastuna Górnośląskiego” wydawanego w Piekarach. W 1869r. przeniósł się wraz z redakcją „Zwiastuna Górnośląskiego” do Królewskiej Huty (obecnie Chorzów). Przenosząc się musiał porzucić zawód nauczyciela i poświęcić się całkowicie działalności publicystycznej oraz społeczno – oświatowej. Pod naciskiem władz Pruskich został zmuszony do odejścia z redakcji.
Zmuszony działać na własną rękę nabył czasopismo „Katolik„, które nie było pismem politycznym. Od jednego z poznańskich obywateli dostał dofinansowanie aby mógł prowadzić działalność. Miarka jako zwolennik polskości i przeciwnik germanizacji prowadził propagandę antyrządową na łamach pisma „Katolik”. Pozyskał tym poparcie duchowieństwa i ludu. Gdy władze pruskie zaczęły go prześladować duchowieństwo odstąpiło od jawnego popierania jego działań, lecz włościanie dalej stawali w jego obronie. Podczas gdy był więziony ludzie przynosili mu śniadania i kolacje do więzienia.
Nie mogąc podołać bezustannej walce z Niemcami i prześladowaniami Miarka został zmuszony był przesiedlić się do Cieszyna, gdzie nadal działał, lecz mniej aktywnie. Zmarł 15 sierpnia 1882r. w Cieszynie. Miarka na długo pozostał w pamięci Ślązaków, a to ze względu na swe utwory. Napisał między innymi „Szwedzi w Lędzinach„, „Kulturnik„.